Dünyanın farklı noktalarından arkadaşlarımıza sorduk: ne için yaşıyorsun? Her sabah güne başlarken seni hayata bağlayan ne? Bir hayalin var mı? Sence pandemi bu soruların cevaplarını etkiledi mi?
Yeryüzünden Varoluş Notları dizimizde bu kez adres Ortadoğu. Ahmed Samir, Mısır’dan yazdı.
2019 yılında askerlik hizmetimi sırasında gelecek planlarım sorulduğunda, tek bir yanıtım vardı: Hayalim Almanya’ya seyahat etmek ve eğitimime orada devam etmek. Sivil özgürlüğüme kavuştuğum Mart 2020’de ise kendimi tamamen farklı bir hapishaneye kapatılmış halde buldum: pandemi. Onu “infodemi” olarak adlandırmak daha iyi.
Pandemi dünyanın çeşitli yerlerinde hem genel hem de bizim aramızda bireysel bir belirsizliğe yol açtı. Bu yıl seyahat etme hayalim neredeyse çöktü, üstelik Mart ayından beri 3 aydan uzun bir süredir işsiz kaldım.
Benim yaşam boyu benimsediğim motto “daha iyi bir insan olmak için” yaşamaktır; eski hatalarından, deneyimlerinden ders çıkaran, daha iyi bir geleceğe yönelmiş bir insan olarak… Ancak mevcut kriz kalbimin derinliklerine kaygıyı ekti. Kendi kişisel hedeflerimi sorgulamaya başladım ve artık arzuladıklarımdan emin değilim.
Sosyal anlamda cana yakın ve dışa dönük bir insanken sosyal olarak garip bir kişiye dönüştüm. Her ne kadar ara sıra arkadaşlarımla görüşsem de insanlarla gündelik yaşamda iletişim kurmayı özledim. Buna ek olarak son zamanlarda birbirimizden kuşkulanmaya ve birbirimize güvenimizi yitirmeye başladık. En azından konuşmakta olduğunuz kişinin korona virüsü taşıcıyısı olabileceğini ve size virüs bulaştırabileceğini düşünüyorsunuz.
Sonuç olarak kesin bir şekilde pandeminin sosyal sonuçlarının, yıllarca süreceğini düşünüyorum. Bir zamanlardaki normale dönene dek…
Ahmed Samir, Mısır
