Eugène Ionesco büyük faşizm eleştirisi olan oyunu Gergedanlar’ı yazdığında yıl 1959’du. Aradan geçen 60 yılda Gergedanlar çok kez sahnelendi, üzerine çok yazılıp çizildi. Farklı dönemlerde ve farklı coğrafyalarda toplumsal eleştirisini ve kendi sanatsal izleğini hep yeniden üretti. Tıpkı günümüz Türkiye’sinde olduğu gibi…
“Gülünç oluyorsunuz.
Eyvah gözle görülüyor boynuzunuzun uzadığı!
Gergedan oldunuz!”
Bugün Ionesco’nun, zamanın ruhunu ve insanın direncini konu edinen bu ironik oyununa atıfla yeni bir direnç ve özgürlük alanı açıyoruz. Egemen kültür ve siyasetin isim, söz ve pratiklerinden azade gerçek bir alternatif arayışını Gergedan Dergi ile somutlaştırdık. Farklı disiplinlerden yazar ve editörlerimizle yeni bir şeyler söylemek, eleştirdiğimizin yansısı haline gelmeden muhalefet etmek, bağımsız ve özgür, entelektüel bir tartışma zemini yaratmak için Gergedan Dergi’yi kurduk.
Karl Marx’ın ifadesiyle ‘şiirini geçmişten değil gelecekten çıkaracak bir toplumsal devrim’e ve yeni bir yurttaşlar siyaseti inşasına duyulan ihtiyacı görüyor; bunu da mutlaka emekten, adaletten, insan haklarından ve barıştan yana bir yayın politikasıyla yapmanın gerekliliğine inanıyoruz.
Gergedan Dergi; teslim olmayanların söz ile hem kendini var ettiği hem de birbirine temas ettiği bir platform olarak tasarlandı. Bu nedenle yalnızca bir iletişim kanalı değil; aynı zamanda bir etkileşim, katılım, birikim ve dönüşüm merkezi olmasını umuyoruz.
Dergimiz bir yılı aşkın süredir politikanın yanı sıra ekonomi, tarih, sanat alanlarında da özgün içeriklerle telefonunuzda ve bilgisayarınızda. Röportajlarla akademiden medyaya, siyasetten sanata farklı yüzleri, görüşleri size ulaştırmaya çalıştık.
“Neysem o kalacağım. Bir insanoğlu. (…)
Herkese karşı kendimi savunacağım, herkese karşı, kendimi savunacağım!
Son insanım ben, sonuna kadar insan kalacağım!
Teslim olmuyorum!”
